نه،به انتخابات

به طور قطع دستيابی به آزادی کار ساده ای نيست و رسيدن به اين هدف نياز به مهارت بالای استراتژيک، تشکيلات و برنامه ريزي دارد. علاوه بر همه اينها رسيدن به آزادی نيازمند قدرت هم هست. دموکرات ها بدون به کارگيری موثر قدرت خود، نميتوانند به پايين کشيدن ديکتاتوری و تاسيس آزادی سياسی اميدوار باشند.اصل موضوع ساده است . ديکتاتورها به همکاری مردمی که بر آ نها حکمرانی ميکنند، محتاج هستند . همکاری که بدون آن نخواهند توانست منابع قدرت سياسی خود را تامين کرده و آن را ابقاء نمايند .یکی از این منابع مشروعیت است که معنی اش این است که مردم حکومت دیکتاتور را حکومت قانونی میدانند و خود را موظف به اطاعت از او میدانند.
بازپس گيری همياری نيروهای مردمی و نهادها از ديکتاتورها دسترسی آنان به قدرت سياسی که برای موجوديت خود بدان وابسته هستند را کمرنگ کرده يا بکلی از ميان می برد. بدون دسترسی به اين منابع، قدرت ديکتاتور کم شده در نهايت از ميان ميرود.در واقع چنانچه اکثريت مردمی تصميم به سرنگون کردن حکومت بگيرند و در اين راه حتی حاضر به تحمل سرکوب ها هم باشند، تلاش حکومت و افرادی که از آن دفاع می کنند، حتي در صورت دريافت کمک هاي خارجی نيزحاصلی نخواهد داشت.
یکی از روشهای سلب یا مشروعیت دادن به یک رژیم،شرکت در انتخابات است.رای گیری هم تحت حکومت استبدادی راه حل مناسبی برای ایجاد تغییرات اساسی در ساختار سیاسی نیستند.این رای گیریها در واقع همه پرسی هایی هستند که تنها به منظور تایید نظام حاکم و از میان کاندیداهای دستچین شده رژیم دیکتاتور است.اگر کاندیدای مخالفی هم برای گرم شدن تنور انتخابات به لیست اضافه شود و حتی اگر انتخاب هم شود،نتیجه به راحتی از طرف دیکتاتور رد میشود.حتی احتمال دارد که کاندیدای پیروز،دستگیر و یا در مواردی اعدام شود.اصولا دیکتاتور انتخاباتی را برگزار نمیکنند که آنها را از تخت به زیر بکشد.ضمن اینکه باید این نکته را به خاطر داشته باشیم که دموکراسی امری است ذاتی و ربطی به ظواهر و ساز و کار ندارد.میتوان یک سیستم مشروطه دموکرات داشت(ژاپن،سوئد،انگلستان)و یا جمهوری دیکتاتور(چین و کره شمالی)...در اصل اساس دموکراسی وجود آزادی اندیشه،آزادی بیان،مطبوعات و رقابت در یک فضای وافعی و رقابتی و غیر دستچین و انتخاب کردن در شرایط آگاهی کامل و به دور از فیلترینگ است.وگرنه هیچ معنایی نخواهد داشت و تنها کیسه ای در بسته است که حجم آن برای نظام دیکتاتوری،پرستیژ مردم سالاری به همراه دارد.
در واقع نظام امروز حاکم بر ایران یک شبه دموکراسی است که که پوششی نقاب گونه است بر دیکتاتوری دینی-نظامی ...پس بیایید در هیچ انتخاباتی تحت لوای جمهوری اسلامی شرکت نکنیم.